Elly is door 4 beroertes volledig arbeidsongeschikt: “Gelukkig had ik een voorziening tot mijn AOW!”
“Dat ik nooit meer zou kunnen werken, had ik niet kunnen bedenken. Maar na een tijdje werd mij letterlijk en figuurlijk de mond gesnoerd.” Het zijn de woorden van Elly (59), die voorheen op zzp-basis werkte als praktijkondersteuner huisartsenzorg GGZ. Na 4 beroertes werd ze 100% arbeidsongeschikt verklaard. Ze ervaart nog elke dag de restverschijnselen van haar beroertes. Gelukkig hoefde Elly zich over het financiële stuk geen zorgen te maken. Hoe was het voor haar om donaties vanuit SharePeople te ontvangen? Hoe heeft ze de begeleiding ervaren? En hoe gaat het nu met haar?
Je werkte als praktijkondersteuner huisartsenzorg GGZ. Wat hield je werk precies in?
“Ik had een eigen praktijk als POH-GGZ, zoals ze dat noemen. Binnen de huisartsenpraktijk begeleidde ik kinderen, jongeren en hun ouders. Bij lichte tot milde psychiatrische klachten of opvoedingsproblemen werden zij naar mij doorverwezen door de huisarts. Ik begeleidde bijvoorbeeld kinderen en jongeren met angstproblemen, fasegerelateerde problematiek, stemmingsklachten, opvoedingsproblemen en rouw. Ook volgde ik op dat moment een post-masteropleiding tot systeemtherapeut.”
Je had je arbeidsongeschiktheid afgedekt bij SharePeople. Waarom heb je daar destijds voor gekozen?
“Ik ben iemand die graag zekerheden inbouwt. Ik was me ervan bewust dat ik als zzp’er niet meer onder de ziektewet zou vallen. Ook al was ik bijna nooit ziek, ik wilde wel een vangnet hebben. Als ik niets zou regelen, zou het grote consequenties voor ons gezin hebben en zouden we misschien niet in ons huis kunnen blijven wonen. Het gaf me rust om te weten dat ik een vangnet had.
Wat me specifiek aansprak in SharePeople is dat het een concept voor en door ondernemers is. SharePeople werkt op basis van vertrouwen en er staat een team naast je als zzp’er. Ook is het betaalbaarder dan een verzekering.”
Eind 2021 werd je helaas opgeschrikt door een beroerte. Hoe ging dat?
“In december 2021 had ik uit het niets mijn eerste beroerte. Ik kwam direct in het ziekenhuis te liggen. Maar toen ik na een tijdje wat opgeknapt was, werd ik – nog wel met restverschijnselen –naar huis gestuurd. Vanwege mijn arbeidsethos ben ik na een maand weer aan de slag gegaan. Ik was opgegroeid met het idee dat aan hard werken nog nooit iemand is doodgegaan. Ook mijn neuroloog zei ‘Van werken krijg je niet opnieuw een beroerte, dus ga gerust weer aan de slag als het kan’. Dat deed ik.”
Uiteindelijk kon je helaas niet lang aan het werk blijven, omdat je opnieuw een beroerte kreeg. Kun je daar meer over vertellen?
“Ik was met een cliënt in gesprek toen ik merkte dat ik dronkenmanstaal uitsloeg. Er kwamen geen normale zinnen meer uit mijn mond. De ambulance kwam direct om me naar het ziekenhuis te brengen. De volgende ochtend kon ik niet eens meer ‘ja’ of ‘nee’ zeggen. Pas 14 dagen later kon ik me met korte zinnen weer enigszins verstaanbaar maken, maar mijn articulatie was nog altijd niet goed.
Achteraf gezien had ik al een tijdje vage klachten vóór die beroerte. Zo was ik vaak duizelig, sprak ik haperend en was ik regelmatig mijn zicht kwijt. Pas later kwamen we erachter dat ik in de tussentijd al twee TIA’s had gehad. De beroerte op de praktijk was dus de vierde. Uit de eerste beroerte kwam ik nog redelijk; de laatste beroerte heeft me de nek om gedraaid.”
Toch wilde je snel weer aan het werk gaan. Hoe ging het verder?
“Ik had al bij het neurologieteam aangegeven dat ik het liefst zo snel mogelijk weer aan het werk wilde. Daarom startten we al vlot met revalideren. Ik kreeg ergotherapie, logopedie en psychomotorische therapie. Ook werd ik begeleid door een arbeidsdeskundige. Uit neuropsychologisch onderzoek bleek dat ik cognitief goed functioneerde. Dat gaf me hoop: als dat er goed uitzag, kon ik vast snel weer werken.
Maar het liep helaas anders. Ik was qua taal wel verder dan toen ik nog geen enkel woord kon uitspreken. Maar de spraakapraxie is nooit meer weggegaan. [Spraakapraxie is een spraakstoornis door hersenletsel. Daarbij is de programmering verstoord van de spieren die je gebruikt om te spreken, red.] Voor mijn werk heb ik mijn spraak hard nodig. Ik moet kunnen luisteren naar cliënten, hun input verwerken en dan adviezen geven. Dat alles lukt niet meer. Daar komt nog bij dat ik sinds de beroertes heel vermoeid ben. Als ik moe ben, is de spraakapraxie nog veel erger. Toch ging ik pas na een hele tijd inzien dat werken echt niet meer zou lukken.”
Dat moet een heftig besef zijn geweest als je al die tijd hoop het gehad. Hoe was dat nieuws voor je?
“Dat was moeilijk. Het heeft veel tijd gekost om werk los te laten. Ik heb daar echt om gerouwd en doe dat eigenlijk nog steeds. Ik ben nog altijd aan het leren dat te accepteren.”
Hoe gaat het nu met je?
“Het goede nieuws is dat ik geen verhoogd risico op nieuwe beroertes meer heb. Achteraf bleken de beroertes te komen door embolieën vanuit mijn hart. Dankzij een hartoperatie is dat probleem verholpen. Die operatie heeft bij mij en mijn familie veel onzekerheid weggenomen. Ik zal wel altijd met de restverschijnselen moeten leven. Vooral van de spraakapraxie heb ik veel last. Gesprekken over koetjes en kalfjes gaan meestal wel goed. Maar als ik moe ben, zit er zeker niet meer in of sla ik opeens dronkenmanstaal uit. Daarnaast heb ik last van neuropathie [gevoelloosheid en tintelingen, red]. Ook heb ik evenwichtsstoornissen en ben ik soms plotseling halfblind.”
Je hebt 2 jaar lang begeleiding gekregen vanuit SharePeople. Hoe heb je dat ervaren?
“Ik ben heel dankbaar voor de begeleiding van Adviseur Werkvermogen Nienke. Nienke heeft me in mijn kracht gezet en hielp me steeds om te denken in mogelijkheden. Nienke dacht bijvoorbeeld mee wat belangrijk was voor gezond herstel. Ook hielp ze me om een goede balans tussen rust en activiteit te creëren. Ik wilde meteen heel veel. Maar zij bleef benadrukken dat ik eerst moest herstellen.
Toen duidelijk werd dat ik niet meer aan het werk zou kunnen, heeft Nienke me begeleid bij het traject om me arbeidsongeschikt te melden bij het UWV. Ik had bij het UWV een IVA-verzekering geregeld, die kon ingaan toen ik voor 100% werd afgekeurd. Ook de financiële begeleiding vanuit Nienke was heel fijn. Het SharePeople-team heeft vanuit alle kanten meegedacht.”
Hoe vond je het om donaties te ontvangen?
“De donaties gaven me veel rust. Tegelijkertijd vond ik het soms lastig. Ik had altijd zelf gewerkt voor mijn geld; nu ontving ik geld van anderen. Wat ik overigens heel mooi vond, waren de beterschapswensen van andere deelnemers. Sommige deelnemers schreven mooie warme woorden bij hun donatie. Dat deed me goed.”
Veel ondernemers hebben niet tot de AOW-leeftijd iets geregeld. Waarom is het in jouw ogen zo belangrijk om dat wel te doen?
“Daar had ik laatst een gesprek over met mijn zwager. Hij is ook ondernemer en ik vroeg hem of hij al iets had geregeld voor zijn arbeidsongeschiktheid. Hij antwoordde: ‘Ik kan altijd blijven doorwerken, ook als ik een gebroken arm of been heb’. Ik schrok en zei: ‘Kijk naar mij! Ook jou kan iets overkomen waardoor je niet meer kunt werken.’ Toen heeft hij alsnog iets geregeld.
Wat ik tegen andere ondernemers wil zeggen die nog niets geregeld hebben? Denk goed na over wat je regelt voor arbeidsongeschiktheid en zorg voor een voorziening tot je AOW [dat kan ook via SharePeople]. Ook ik dacht altijd dat ik niet ziek zou worden en was ervan overtuigd dat een beroerte iets voor oude mensen was. Ik had er nooit bij stilgestaan dat dit mij kon overkomen, maar ben dankbaar dat ik via SharePeople iets had geregeld.”
Download gratis onze whitepaper : Ontdek hoe je jezelf financieel kunt beschermen als zzp’er.